ابر بھی جھیل پر برستا ÛÛ’
کھیت اک بوند Ú©Ùˆ ترستا ÛÛ’
درد سÛÛ Ú©Ø± بھی ملتی ÛÛ’ تسکین
ÙˆÛ Ø´Ú©Ù†Ø¬Û Ú©Ú†Ú¾ ایسے کستا ÛÛ’
اس Ú©ÛŒ مرضی Ù¾Û ÛÛ’ عروج Ùˆ زوال
بخت ساز آسماں Ù¾Û Ø¨Ø³ØªØ§ ÛÛ’
اØ+تیاطاً ذرا سا دور رÛیں
اب تو Ûر ایک شخص ڈستا ÛÛ’
ÛÙ… بھی جوÛر شناس Ûیں جاناں
دل کا سودا بھی کوئی سستا ÛÛ’
ریت بن کر بکھر گئے نیناں
میری Ø¢ÛÙˆÚº سے تھل جھلستا ÛÛ’