کبھی جو سوچنے بیٹھوں
تو Ù¾Ûروں اس Ú©Ùˆ ÛÛŒ سوچوں
Ú©Û’ جس کا نقش ÛÛ’ Ú¯Ûرا
میری Ûستی Ù¾Û’ ÛÛ’ Ù¾Ûرا
ÙˆÛ Ø§Ú© شخص لاØ+اصل جو
بنا بیٹھا ÛÛ’ مشکل جو
ÙˆÛ Ø¬Ø¨ جب یاد آتا ÛÛ’
دل ویران میں تب تب
عجب سی راکھ اڑتی ÛÛ’
جو مجھ Ú©Ùˆ خاک کرتی ÛÛ’
Ûزاروں برس جل Ú©Û’ ÛÛŒ
Ù…Ø+بت میں Ù¾Ú¯Ú¾Ù„ Ú©Û’ ÛÛŒ
کھلا ÛŒÛ Ø¨Ú¾ÛŒØ¯ مجھ پر ÛÛ’
Ù…Ø+بت خاک کر Ú©Û’ ÛÛŒ
Ûمیں نایاب کرتی ÛÛ’